Review: Nikon D7000

19 juli 2011, 09:00

Als je beter gaat fotograferen, wil je ook betere spullen. Hoogwaardige objectieven met meer lichtsterkte, maar ook snellere body’s en meer megapixels op de sensor. Tussen het veelzijdige amateurmodel D90
en de (semi)professionele D300s gaapte een groot gat dat met de D7000 slim is opgevuld.

Nikon pakt goed uit. Op alle fronten kreeg de camera ten opzichte van de D90 een flinke upgrade. Sterker nog: op een groot aantal punten scoort de Nikon D7000 zelfs beter dan de duurdere Nikon D300s. Meest opzienbarend is de resolutie, die in één klap van 12 naar 16 megapixels steeg. De RGB-lichtmeetsensor werd beduidend groter en vooral nauwkeuriger, wat in lastige lichtsituaties beter belichte opnamen geeft. In de praktijk profiteer je vooral van een betere detaillering in de lichte beeldpartijen. Minder snel uitgebeten wolkenluchten dus.

De autofocus werd vergeleken met de Nikon D90 sneller, en dankzij de uitbreiding van 11 naar 39 scherpstelpunten ging ook de betrouwbaarheid omhoog. Bovendien heb je automatische scherpstelling in de videomodus. Je kunt tijdens het filmen een scherpstelpunt aan een bewegend onderwerp toekennen. De scherpstelling blijft dit onderwerp vervolgens actief volgen. Gelukkig kreeg de D7000 ook een aansluiting voor een losse stereomicrofoon. Daarmee voorkom je dat het geluid van de autofocusmotor wordt opgenomen. Iets wat helaas wel het geval is als je de ingebouwde monomicrofoon tijdens het filmen gebruikt.

De body voelt stevig en solide aan. De robuustheid straalt ervan af, terwijl speciale afdichtingen het kwetsbare binnenwerk drooghouden. De D7000 heeft een mooi groot helder zoekerbeeld met een begrenzing van 100%. Je ziet dus precies wat je sensor ook ziet. En dat helpt je, vooral onder slechte lichtomstandigheden, enorm bij het bepalen van de compositie. Ander ‘professioneel’ detail: de dubbele kaartsleuf (helaas allebei SD). De nieuwe sensor levert erg goede resultaten. Al lijken de testopnamen in jpeg-formaat als je heel kritisch kijkt soms wat aan de zachte kant. De camera filtert dan automatisch zo veel mogelijk ruis uit de opname, waardoor heel kleine details soms een beetje verloren gaan. De opnamen die we in raw-formaat schoten en zelf op de computer ‘ontwikkelden’, lieten zien waar de D7000 toe in staat is: scherp en vol detail.