Review: Sony Cybershot HX100V

19 augustus 2011, 10:00

De Sony Cybershot HX100V koppelt een enorm zoombereik aan prima beeldkwaliteit. Daarmee mikt Sony op natuur- en sportfotografen die niet van lens willen wisselen.

Twee jaar na de introductie van de Sony Cybershot HX1 zet Sony de gedroomde opvolger, de hier geteste Cybershot HX100V powerzoom neer. Met maar liefst 30x optische zoom is deze relatief kleine compact wel heel ruim optisch bemeten. De groothoek begint bij 27 mm (de concurrentie soms bij 24 mm). Het objectief loopt vervolgens door tot een indrukwekkende 810 mm telekanon. Daar haal je in de natuur of op het sportveld elk detail mee naar voren. Het objectief blijft gedurende het hele zoombereik redelijk lichtsterk. Gelet op het enorme zoombereik komen kussen- en tonvormige vervormingen minder voor dan je zou verwachten. De scherpte en detaillering vallen tegen.

Sony heeft waarschijnlijk om marketingredenen de resolutie van 9 naar 16 megapixels getild, maar had het bij deze kleine beeldsensor beter bij 9 megapixels kunnen houden. Die zijn nog altijd meer dan voldoende voor A4-prints. Een raw-optie ontbreekt, iets wat je in deze prijsklasse high end compactcamera’s wel verwacht. Dan kun je immers de verscherping en ruisonderdrukking achteraf in Photoshop heel precies zelf regelen.

De camera is snel in het dagelijks gebruik. Het opstarten van de camera duurt weliswaar ruim twee seconden, maar dat heeft alles te maken met het in stelling brengen van het enorme zoomobjectief. De autofocus is voor een compact snel. Het inzoomen gaat eveneens verbazend rap. De burstmode van 10 bps in high res, wel met beperkingen en een maximum van tien beelden achter elkaar, is een unicum voor een compact. De Sony HX100V schiet net als bijna elke compact op de markt ook video’s. Met deze high-end Cybershot film je gelijk in de allerhoogste hd-resolutie van 1920×1080 pixels, en dan ook nog eens in het goede en efficiënte avchd-formaat. Zorg wel voor een flinke en snelle geheugenkaart. De HX100V zit verder nog boordevol leuke fotografische kunstjes, zoals een panorama mode en 3D-functies. Ze werken niet allemaal even overtuigend, maar het blijven leuke gimmicks.

Deze review is terug te vinden in Zoom 07 van 2011.